مسلمانی که قرآن درباره آن صبحت می‌کند، اشاره به یک دین خاص نیست. اشاره به یک مسلک خاص نیست. مسلمانی که قرآن از آن می‌گوید: یعنی تسلیم بودن.. تسلیم بودن یک احساس درونی است.
مسلمان واقعی، تسلیم است. تسلیم در رسیدن به خواسته‌هایش. تسلیم در رسیدن به اهدافش. برای مسلمان واقعی، فاکتور زمان در رسیدن به خواسته‌ها و اهداف، معنایی ندارد.
او در همین لحظه است. او احساس خوبش را به یک خواسته، هدف یا یک شخص خاص وابسته نکرده است. او همین لحظه شاد است. او نمی‌داند چه زمانی به خواسته‌اش می‌رسد. نمی‌داند اما آرام است. نمی‌داند اما تسلیم است..
مسلمانی به ریش و تسبیح نیست. به چادر و روبند نیست. مسلمانی یک اتفاق درونی است.یک احساس درونی است..درست مثل ایمانی که در درون‌مان اتفاق می‌اُفتد و ما را مؤمن می‌کند.
امیر طبسی _ انسان توحیدی
