ما برای مهاجرت کردن به دنبال فراهم کردن شرایطِ بیرون از خودمان هستیم. غافل از اینکه طبق آیه 11 سوره رعد، اولین قدم برای مهاجرت، تغییر شرایط (یا همان افکار و باورهای) درون مان است!
خداوند در آیه 11 سوره رعد میفرماید: إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ . مهاجرت کردن هم نوعی تغییر مکان است. و طبق آیه 11 سوره رعد این تغییر باید از درون ما شروع شود.
یک باور نادرستی که اکثر ما داریم، این باور است که اگر شرایط من خوب نیست، با رفتن از آن مکان، از آن شرایط، از آن رابطه، از آن محلکار، شرایط من هم تغییر میکند.
بسیاری از ما باور داریم که با مهاجرت، شرایطِ بد ما بهبود پیدا می کند. این باور، از باور نکردن یک قانون نشأت میگیرد. قانونی که میگوید: شرایط بیرون از من انعکاس درون من است.
یعنی اگر شما از مکانی به مکان دیگر بروید. از رابطهای خارج و وارد رابطهای جدید شوید. از یک شرکت استعفا و در شرکت دیگری مشغول به کار شوید و … در همه این موارد یک وجه اشتراک میتوان پیدا کرد:
اینکه در همهی آنها، شما هستید! و طبق قانونی که میگوید: شرایط بیرون از شما را درون شما خلق میکند، پس در آن شهر جدید، در آن رابطه جدید، در آن شرکت جدید، در آن ….. جدید، همان شرایط قبل را تجربه می کنید.
پس بهترین و سادهترین راه این است که قبل از مهاجرت فیزیکی، از درون هجرت کنیم! یعنی درونمان را تغییر کنیم، تا برای مهاجرت فیزیکی خودبخود و به سادهترین شیوه هدایت شویم.
این جمله را هر کسی باور نمیکند. همه معتقدند که با مهاجرت کردن مسائل و مشکلاتشان حل میشود. غافل از اینکه ریشهی مشکلات زندگیِ ما، در درون خود ماست.
إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ
اولین قدم مهاجرت، قطعا و بدون شک، هجرت از درون است. و اگر این هجرت اتفاق نیوفتد، باز هم قطعا و بدون شک، تغییری در شرایط ما اتفاق نمیاُفتد. این یک قانون است.
امیر طبسی _ انسان توحیدی